Hemelvaartweekend 2012 - Welkom!

Het jaarlijkse Hemelvaartweekend. Een zeilweekend voor jongeren, veelal schippersjongeren maar ook anderen zijn welkom, die een lang weekend met elkaar optrekken en waar ontmoeting, bezinning en sport en spel centraal staan! Deze zeilweekends worden nu al ruim 25 jaar georganiseerd en er zijn al heel wat huwelijken uit voort gekomen en waaruit inmiddels al weer een tweede generatie deelnemers ontstaan is! Zelf-voorzienend dus eigenlijk!

Dit jaar besloten mijn vrouw en ik(eveneens een Hemelvaartkoppel) ook weer eens van de partij te zijn. Als jeugdouderling van de Koningskerk behoor je daar eigenlijk wel bij aanwezig te zijn! Het thema dit jaar was “Welkom”. Een woord wat daar nauw mee samenhangt is ”gastvrijheid”. Hoe gastvrij zijn wij eigenlijk? En zo ja, hoe ver ga je dan? Dit thema liep als een rode draad door het weekend en werd op allerlei manieren uitgediept. Woensdagavond was de kennismakingsavond waarbij d.m.v een spel iedereen met elkaar kennis kon maken. De meesten kennen elkaar al wel van de schippersinternaten maar er zijn ook altijd weer nieuwe eenden in de bijt die zich graag willen voorstellen. Het valt elk jaar weer op dat er uit alle kerkelijke stromingen(en ook niet-gelovigen!) jongeren zijn, maar dat iedereen elkaar respecteert en er al snel een grote groep ontstaat waarin iedereen opgenomen wordt. Wat een voorbeeld! Er ontstaan vriendschappen voor het leven!

Donderdag, de Hemelvaartsdag, werd begonnen met een kerkdienst. Er werd uit volle borst meegezongen met de Opwekkingsliederen en natuurlijk werden we weer meesterlijk begeleid door de HGB(Hemelvaart Gelegenheids Band)! Na de lunch was het spel-middag en werden we het naburige dorp Oppenhuizen ingestuurd om d.m.v. opdrachten de gastvrijheid te testen van de buurtbewoners. Nou, de Frieslanders staan dan misschien als ”stug” bekend, de Opp’nhuuzers waren bovengemiddeld gastvrij en bij de meesten was internetten aan de keukentafel geen enkel bezwaar! Savonds werd hier in zgn. ”smallgroups” nog met voldoening over nagepraat. Met een nachtspel werd de avond afgesloten, compleet met een verdrietige prinses, furieuze heks en wanhopige soldaat!

Vrijdag, na het beschuitje met kaas, trokken we er allemaal op uit; met de zeilboot het Sneekermeer op. Het was immers vrijzeildag! Er werd gezeild met handzame Poly-Valken, uitgerust met grootzeil, fok én aanhangmotor, maar een béetje zeiler gebruikt deze laatste natuurlijk niet! Maar het is een fijn ding om mee thuis te komen als de wind uit gaat. Nou, veel wind was er die dag niet echt maar sommigen wisten toch nog het pittoreske Kameleon-dorp Terherne te halen. Bij thuiskomst had de kookboot voor een stevige prak zuurkool gezorgd die er best in ging na zo’n dagje zeilen! Die avond stond de thema-avond gepland en kwam de gastvrijheid weer ter discussie in de grote groep. Hoe gastvrij zijn wij eigenlijk zelf? Als Nederlander, als christen? En is het wel je plicht gastvrij te zijn als christen? En in hoeverre staan wij open voor ”vreemde snuiters” in je huis, buurt, land of kerk? Er werd heel wat van gedachte gewisseld en daar blijken de meningen best over uiteén te lopen. Maar…….we waren wel allen van mening dat gastvrijheid ten diepste uit het hart moet komen. Mooi credo om de dag mee af te sluiten!

Zaterdag: wedstrijd-zeildag! Strak blauwe lucht, lekker zonnetje en windkracht 2. Dat ging voor iedereen een uitdaging worden! Het team had een spannende zeiltocht uitgezet op het Sneekermeer, met verschillende opdrachten en raadsels en het eindpunt zou de snacktent bij de brug worden. En wel met de snelste tijd uiteraard, de aanhangmotor bij gaf strafpunten! Het werd een adembenemende race, met een enkeling in het riet(geduwd welliswaar), maar uiteindelijk kwamen we allemaal ten anker in de”Kroketten-baai”. De eigenaar van de snacktent kon na ons vertrek meteen de tent sluiten en een riant reisje Benidorm boeken samen met de vrouw! Wat waren die mensen gastvrij!! De avond werd ”bont” gevierd met veel creatief toneel, zang en cabaret. Na nog een borreltje bij het knapperend haardvuur kon een ieder moe en voldaan in de slaapzak kruipen. Tenminste, voor de tijd die nog restte.

Zondag mochten we zowaar een half uurtje uitslapen! Na het ontbijt werd er een kerkdienst op poten gezet waarin weer veel gezongen en gebeden werd. De preek was anders dan anders maar zeker niet minder inspirerend. Aan het woord kwamen een aantal jongeren die vertelden over het wel of juist niet geloven, hun zoektocht of de afdwaling: kortom ontroerende verhalen rechtstreeks uit het hart. Mooi dat dat in een zo grote groep kan! Rond het middaguur werden de restanten opgegeten, wel met verse soep. De tassen werden weer ingepakt, de wc’s nog één keer geboend en na de prijsuitreiking(wij de troostprijs, ach!) kon iedereen na een innig afscheid weer boord en huiswaarts keren. Tot volgend jaar maar weer! Zelfde plaats, zelfde tijd en of dan het nieuwe ”Hemelvaart koppeltje” nog samen is zien we dan wel weer!

Met veel plezier denken Wendy, ik en zéér zeker onze kinderen (de bewuste tweede generatie) terug aan het gezellige Hemelvaartweekend! Leuk om er na ruim 10 jaar weer eens deel van geweest te zijn en we kwamen op weg naar huis tot de conclusie dat er nog niets verandert was. Nog steeds veel lol maar ook de nodige bezinning. En top georganiseerd door een groep enthousiaste jongeren met enorme inzet. Zulke weekends zijn waardevol en zeker het voortbestaan waard!

Groeten Berco Visser